پاسخ علف های هرز پنیرک (Malva neglecta) و چچم (Lolium rigidum) به علف‌کش اکسیال وان و جوی استیک در مقایسه با سایر علفکش های پرکاربرد مزارع گندم (Triticum aestivum)
کد مقاله : 1007-10THIWSC (R1)
نویسندگان
ابراهیم ممنوعی *1، محمدرضا کرمی نژاد2
1استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی فارس
2بخش علف های هرز، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی کرج، ایران
چکیده مقاله
به منظور ارزیابی کارایی علف‌کش‌های اکسیال وان و جوی استیک در مزارع گندم، آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات فارس (داراب)، در سال زراعی 1400-1399 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علف‌کش‌های برومایسیدام‌آ (بروموکسینیل+ ام‌ث‌پ‌آ)+ اکسیال (پینوکسادن) به مقدار 5/1 لیتر + 25/1 لیتر در هکتار، اُتللو (مزوسولفورون‌+ یدوسولفورون+ دیفلوفنیکان) به مقدار 6/1 لیتر در هکتار، اکسیال وان (پینوکسادن+ فلوراسولام) به مقدار 1/1، 3/1، 5/1 و 7/1 لیتر در هکتار، جوی‌استیک (دیفلوفنیکان+ یدوسولفورون+ فلوراسولام) به مقدار 170 ، 200 و 230 گرم در هکتار با سیتوگیت و بدون سیتوگیت و شاهد وجین دستی بود. نتایج نشان داد که تیمارهای علف‌کش تاثیر معنی‌دار بر تراکم، وزن خشک علف‌های هرز پنیرک، چچم و عملکرد دانه داشتند. مطلوب‌ترین تیمار در کنترل علف‌های هرز و افزایش عملکرد از کاربرد جوی استیک (230 گرم در هکتار+ سیتوگیت) حاصل شد. این تیمار توانست وزن خشک علف‌های هرز پنیرک (96 درصد)، چچم (78 درصد)، کنترل کند و عملکرد دانه (95/5 تن در هکتار) نسبت به شاهد 28 درصد افزایش دهد.
کلیدواژه ها
بیوماس، تراکم، سخت کنترل، کنترل علف هرز
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر