اثر گیاهان پوششی زمستانه در سیستم بدون خاکورزی بر زیست توده علفهای هرز و عملکرد دانه ذرت |
کد مقاله : 1025-10THIWSC (R1) |
نویسندگان |
پرویز شریفی زیوه *1، بتول صمدانی2 1بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل(مغان)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران 2موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور |
چکیده مقاله |
بهمنظور بررسی اثر گیاهان پوششی زمستانه در سیستم بدون خاکورزی بر کنترل علفهای هرز و عملکرد ذرت دانهای سینگل کراس 704، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مغان واقع در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان) در سال 1398 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی در این آزمایش شامل: تیمار گیاهان پوششی در هفت سطح (چاودار زراعی (Secal cereale L.)، شبدر کریمسون (Trifolium incarnatum L.)، کلزا (Brassica napus L.)، جو (Hordeum vulgaris L.)، ماشکگلخوشهای (Vicia vilosia L.)، مخلوط چاوادر و ماشکگلخوشهای و بدون گیاه پوششی) در کرت اصلی (A) و تیمار مدیریت گیاهان پوششی (B) در دو سطح (1- کفبر و غلتک و 2- کفبر و باقی گذاشتن در سطح خاک) و کنترل علفهای هرز (C) در دو سطح (1- استفاده از علفکش برای کنترل علفهای هرز و 2- بدون کنترل علف هرز) در کرت فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمار چاودار و مخلوط چاودار + ماشک گل خوشهای کمترین زیست توده علفهای هرز را داشت. همچنین بیشترین عملکرد دانه (7/12 تن در هکتار) از تیمار مخلوط چاودار + ماشک گل خوشهای بدست آمد. |
کلیدواژه ها |
جو، چاودار، ماشک، شبدر |
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه شفاهی |