بررسی اثربخشی کاربرد پس‌رویشی دو علف‌کش تاپرامزون و اکسادیازون در مبارزه با علف‌های‌هرز مزارع نیشکر
کد مقاله : 1062-10THIWSC (R1)
نویسندگان
ساسان عبدالهی لرستانی *1، احمدرضا عبدالهی2، مهدی بی مثل شعربافی2، امین برآبادی2
1محقق بخش علف های هرز، موسسه تحقیقات و آموزش نیشکر
2کشت و صنعت حکیم فارابی
چکیده مقاله
این بررسی به منظور تنوع بخشی به علف‌کش‌های نیشکر و مدیریت مقاومت علف‌های‌هرز در سال 1400 به اجرا گذاشته شد. آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با استفاده از 13 تیمار و در سه تکرار در یکی از مزارع شرکت حکیم فارابی انجام شد. تیمارهای آزمایشی با استفاده از علف‌کش‌های متری‌بیوزین، توفوردی+ام‌سی‌پی‌آ، اکسادیازون، تربوترین+تریاسولفورون، دای‌کامبا+تریاسولفورن، اختلاط بروموکسینیل+ام‌سی‌پی‌آ و پینوکسادن، مزوتریون+اس‌متالاکلر+تربوتیلازین، بنتازون، مزوسولفورون‌متیل+یودوسولفورون‌متیل، فلورآسولام+پینوکسادن، بنتازون+دی‌کلرپروپ، تاپرامزون تهیه شدند. نتایج نشان داد که تیمار اختلاط متری‌بیوزین و توفوردی‌+ام‌سی‌پی‌آ به عنوان تیمار شاهد استاندارد و رایج، همچنان در مهار علف‌های‌هرز از تیمارهای برتر می‌باشد. از تیمارهای اعمال شده که دارای نتایج خوب، مطلوب و قابل قبول بودند می‌توان به علف‌کش‌های مزوتریون+اس‌متالاکلر+تربوتیلازین، مزوسولفورون‌متیل+یودوسولفورون‌متیل، و فلورآسولام+پینوکسادن اشاره کرد. در ارزیابی‌های صورت گرفته تنها در خصوص تیمار علف‌کش اکسادیازون که با علائمی مانند لکه‌های قرمز و آنتوسیانینی شدن برگ‌ها، و تیمار علف‌کش مزوسولفورون‌متیل+یودوسولفورون‌متیل، که با بیرنگ شدگی و ایجاد لکه‌های سفید همراه بود، در دیگر تیمارها هیچگونه بروز گیاه‌سوزی ناشی از اعمال تیمارهای آزمایش بر گیاه نیشکر که به‌صورت علائم خسارت پایدار در مقایسه با شاهد بدون سمپاشی باشد، مشاهده نشد.
کلیدواژه ها
توفوردی، سنکور، لوماکس، مبارزه شیمیایی.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر