کاربرد امیکس(Omics) در علوم علفهای هرز
کد مقاله : 1074-10THIWSC (R2)
نویسندگان
حسین ادیم *
چکیده مقاله
در طی چند دهه اخیر توسعه مداوم فن آوری‌های تحلیلی، تجربی و ابزارها منجر به توسعه رویکردهای بسیار تخصصی شده است که می‌تواند انواع خاصی از مولکول‌های سلولی را شناسایی، اندازه گیری و کمی سازی کند. این فن آوری‌ها به عنوان امیکس شناخته می‌شوند. چهار زمینه معروف در امیکس شامل ژنومیکس، ترانسکریپتومیکس، پروتئومیکس و متابولومیکس می‌باشند، اما امیک‌های جدید نیز به طور مداوم اضافه می‌شوند مانند لیپیدومیک و گلایکومیک. ظهور و توسعه سریع فن آوری‌های امیکس شیوه تحقیقات زیست شناسان را به شدت تغییر داده است. فن آوری‌های امیکس دارای توان عملیاتی بالا بوده و قادر به تولید داده‌ها با سرعت بالایی می‌باشند و بنابراین به بیوانفورماتیک و ابزارهای محاسباتی بسیار وابسته هستند. فن آوری‌های امیکس روش‌ها و رویکردهای پیشرو هستند که اخیراً در مطالعه پاسخ‌ها و سازوکارهای تنش گیاهی بکار گرفته شده‌ و کمک قابل توجهی به پیشرفت‌های فعلی در درک ما از زیست شناسی گیاه و تحمل و پاسخ گیاه به تنش‌ها نموده‌اند. آنها بینش و افق‌های جدیدی را برای درک تنش‌ها و همچنین پاسخ گیاهان و مقاومت در برابر تنش‌ها فراهم می‌کنند. رویکرد امیکس در علوم علفهای هرز بیشتر مربوط به بکارگیری روش‌های جدید برای پرداختن به سوالات اساسی در زیست شناسی علف‌های هرز، بررسی تنوع ژنتیکی با استفاده از انواع مارکرهای ملکولی و یافتن محل‌های هدف جدید علف کش‌ها و همچنین سوالات کاربردی تر در زمینه بهبود مدیریت علف‌های هرز و به ویژه در روشن نمودن سازوکارهای ملکولی مقاومت به علفکش‌ها می‌باشد. اگرچه یکی از چالش‌های اصلی در این مسیر نبودن ژنوم مرجع برای مقایسه می‌باشد. چالش دیگر حاشیه نویسی کارآمد و دقیق از مجموعه ژنوم مرجع و در نهایت ژنوم پان است. در این مرور به معرفی خلاصه‌ای از انواع امیکس، چالش‌ها و چشم انداز فناوری‌های امیکس در علوم علف‌های هرز را همراه با مثال‌هایی از اینکه فناوری‌های امیکس چگونه بر مطالعات مقاومت به علف کش تأثیر می‌گذارند و در نهایت مدیریت جمعیت‌های مقاوم در برابر علف کش‌ها را بهبود می‌بخشند را مورد بررسی قرار می‌دهد.
کلیدواژه ها
امیکس، علوم علفهای هرز، مقاومت به علفکش
وضعیت: پذیرفته شده مشروط برای ارائه شفاهی