بررسی تاثیر باقی‌مانده علف‌کش‌های بازدارنده استولاکتات سینتاز در گندم بر برخی ویژگی‌های رشد و عملکردی ذرت در دورهای مختلف آبیاری
کد مقاله : 1142-10THIWSC (R1)
نویسندگان
نرگس سعدی1، کمال حاج محمدنیا قالی باف *2، علی قنبری3، ابراهیم ایزدی دربندی3
1دانشجوی دکتری، گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2عضو هیات علمی
3عضو هیأت علمی گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده مقاله
این آزمایش با هدف بررسی تأثیر باقی‌مانده علف‌کش‌های بازدارنده استولاکتات‌سینتاز بر برخی ویژگی‌های رشد و عملکردی ذرت در دورهای مختلف آبیاری در کشت و صنعت شهید بهشتی شهرستان اندیمشک در سال زراعی 1400-1399 اجرا گردید. در ابتدای آزمایش، علف‌کش‌های بازدارنده سنتز استولاکتات سینتاز در ابتدای پنجه‌زنی گندم در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارها شامل علف‌کش مزوسولفورون‌متیل+‌یدوسولفورون-متیل‌سدیم (آتلانتیس 2/1% OD)، علف‌کش سولفوسولفورون (آپیروس 75% WG)، شاهد دارای علف‌هرز و شاهد بدون علف‌هرز بودند. سپس، در همان مزرعه، بررسی تأثیر علف‌کش‌های استفاده شده در گندم (پلات اصلی) و دورهای مختلف آبیاری شامل یک، دو، سه و چهار دور آبیاری (پلات فرعی) بر ویژگی‌های رشدی و عملکردی ذرت به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت. در این پژوهش صفاتی مانند طول بوته، شاخص سطح برگ، وزن صد دانه، عملکرد بیولوژیک و دانه، شاخص برداشت و باقیمانده علف‌کش در خاک بررسی شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که کاربرد علف‌کش و دور آبیاری اثر معنی‌داری بر صفات ارزیابی شده ذرت داشت. بر اساس نتایج مقایسه میانگین صفات، بیش‌ترین میزان طول بوته، وزن صد دانه، شاخص سطح برگ، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در تیمار شاهد بدون علف‌هرز با چهار دور آبیاری به دست آمد. کم‌ترین میزان این صفات نیز به تیمار شاهد با علف‌هرز با یک دور آبیاری تعلق داشت. نتایج نشان داد که با افزایش دور آبیاری از اثر منفی کاربرد علف‌کش‌های بازدارنده سنتز استولاکتات سینتاز بر گیاه ذرت کاسته شد، به طوری که علف‌کش مزوسولفورون‌متیل+‌یدوسولفورون‌متیل-سدیم در مقایسه با علف‌کش سولفوسولفورون اثر تخریبی بیش‌تری بر گیاه ذرت داشت. بررسی نتایج بقایای علف‌کش در خاک نیز حاکی از این بود که پس از اتمام دوره آزمایش، بقایای علف‌کش مزوسولفورون‌متیل‌ی+دوسولفورون‌متیل‌سدیم بیش از علف‌کش سولفوسولفورون بود که این امر سبب بروز اثر تخریبی بیش‌تر آن در مقایسه با سولفوسولفورون شده‌است.
کلیدواژه ها
تناوب زراعی، ذرت، سولفوسولفورون، علف‌کش، مزوسولفورون‌متیل+‌یدوسولفورون‌متیل‌سدیم.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی