مطالعه تاثیر علف‌کش‌های بازدارنده استولاکتات سینتاز روی رشد و عملکرد گندم و مدیریت علف-های‌هرز در شمال استان خوزستان
کد مقاله : 1144-10THIWSC (R1)
نویسندگان
نرگس سعدی1، کمال حاج محمدنیا قالی باف *2، علی قنبری2، ابراهیم ایزدی دربندی2
1دانشجوی دکتری، گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2عضو هیأت علمی گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده مقاله
این آزمایش با هدف بررسی تأثیر علف‌کش‌های بازدارنده استولاکتات سینتاز روی رشد و عملکرد گندم و باقی‌مانده علف‌کش‌ها در مزرعه گندم (رقم مهرگان) در کشت و صنعت شهید بهشتی شهرستان اندیمشک استان خوزستان به صورت مقایسه علف‌کش‏های سولفوسولفورون (آتلانتیس) و ‌مزوسولفورون‌متیل‌+یدوسولفورون‌متیل‌سدیم (آپیروس) با شاهد بدون تیمار علف‌کش بر اساس آزمون t-test با چهار تکرار در سال زراعی‌ 1400-1399 اجرا شد. علف‌کش‌های بازدارنده سنتز استولاکتات سینتاز در ابتدای پنجه‌زنی گندم مورد استفاده قرار گرفتند. در این پژوهش صفاتی مانند ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت و باقی‏مانده علف‌کش‏ها در خاک بررسی شدند. نتایج آزمون t-test نشان داد که کاربرد علف‌کش اثر معنی‌داری بر صفات ارزیابی شده گندم داشت (0.01≥P). بر اساس نتایج مقایسه میانگین صفات، بیش‌ترین میزان ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در تیمار شاهد بدون علف‌هرز به دست آمد. کم‌ترین میزان این صفات نیز به تیمار شاهد بدون علف‏کش تعلق داشت. نتایج نشان داد که کاربرد علف‌کش آپیروس با ایجاد بقایای کمتر در خاک در مقایسه با علف‌کش آتلانتیس توان بیش‌تری در حذف رقابت علف‌های هرز و اثرات مطلوب بیش‌تری بر روی رشد و عملکرد گیاه گندم داشت. لذا به نظر می‌رسد برای کنترل علف‌های‌هرز مزارع گندم، کاربرد علف‌کش آپیروس در مقایسه با علف‌کش آتلاتنتیس گزینه مناسب‌تری باشد.
کلیدواژه ها
آپیروس، آتلانتیس، علف‌کش، علف‌هرز، گندم
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر