| بررسی کارایی کشت مخلوط کنجد (Sesamum indicum L.) و لوبیا (Phaseolus vulgaris L.) در کنترل علفهای هرز |
| کد مقاله : 1161-10THIWSC (R1) |
| نویسندگان |
|
سارا سادات موذنی *، ابراهیم ایزدی دربندی1، کمال حاج محمدنیا قالی باف2 1عضو هیأت علمی گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران 2عضو هیأت علمی دانشگاه فردوسی |
| چکیده مقاله |
| این مطالعه با هدف بررسی تأثیر کشت مخلوط کنجد و لوبیا چیتی در کنترل علفهای هرز، بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1400-1399 در شیروان انجام شد. تیمارها شامل نسبت‌های مختلف کشت مخلوط افزایشی لوبیا چیتی و کنجد (0:100، 100:100، 75:100، 50:100، 25:100و 100:0) و روش‌های کنترل علفهای هرز، شامل کاربرد علف‌کش تری‌فلورالین (به مقدار 960 سی‌سی ماده‌ی مؤثره در هکتار) به صورت مخلوط با خاک دو هفته قبل از کاشت و وجین علفهای هرز 35 و 55 روز پس از کاشت بودند. نمونه‌برداری از علفهای هرز 90 روز پس از کاشت در سطحی به مساحت نیم متر مربع انجام و پس از شمارش علفهای هرز، زیست‌توده‌‌‌‌‌‌ی خشک آن‌ها اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که بیشترین (33/4 گرم در متر مربع) و کمترین زیست‌توده علفهای هرز (میانگین 19/1 گرم در متر مربع) بترتیب در تیمار وجین دستی 35 روز پس از کاشت در نسبت 25:100 لوبیا و کنجد و تیمار وجین 55 روز پس از کاشت در نسبت 100:100 لوبیا و کنجد مشاهده شد. با توجه به نتایج این پژوهش نسبت کشت مخلوط 75:100 لوبیا و کنجد و وجین علفهای هرز 55 روز پس از کاشت در شرایط شیروان می‌تواند به عنوان یک گزینه در مدیریت علفهای هرز نظام کشت مخلوط لوبیا و کنجد مورد توجه باشد. |
| کلیدواژه ها |
| تاریخ وجین، تری‌فلورالین، علف هرز، نسبت کشت مخلوط |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
