اثر تراکم کاشت و کاربرد سطوح مختلف کود نیتروژن بر فلور طبیعی علف‌های هرز و عملکرد بالنگوی شهری (Lallemantia iberica Fisch et May.)
کد مقاله : 1166-10THIWSC (R1)
نویسندگان
مهدی غفاری1، ثریا نوید *2، سیروس حسن‌نژاد3، احمد احمدی لک4، احمد خوشبوی5
1دانشجوی دکترای علف‌های هرز، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، ایران
2دانش‌آموخته اکولوژی گیاهان زراعی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، ایران
3عضو هیئت علمی گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشگاه تبریز، ایران
44دانش‌آموخته دکترای گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه تبریز، ایران
54دانش‌آموخته کارشناسی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه تبریز، ایران
چکیده مقاله
جهت بررسی اثر تراکم کاشت و سطوح مختلف کود نیتروژن بر فلور طبیعی علف‌های هرز و عملکرد گیاه بالنگوی شهری، آزمایشی مزرعه‌ای در سال زراعی 1394-95 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل دوعاملی در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار بود. فاکتورهای آزمایش شامل: تراکم کاشت (هشت، 16 و 24 بوته در متر مربع) و سطوح کود نیتروژن (صفر، 30، 60 و 90 کیلوگرم در هکتار) بودند. برهم‌کنش فاکتورهای آزمایشی بر تمام صفات مورد مطالعه در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. به‌ترتیب سلمه‌تره، تاج خروس ریشه قرمز و چسبک، به‌عنوان علف‌های هرز غالب مزرعه بالنگو بودند. در شرایط عدم کاربرد و کاربرد 30 کیلوگرم در هکتار نیتروژن، با افزایش تراکم بالنگوی شهری، تراکم و زیست توده و در سطوح 60 و 90 کیلوگرم در هکتار نیتروژن، زیست توده علف‌های هرز کاهش یافت. در هر سه تراکم کشت نیز با افزایش نیتروژن، عملکردهای زیستی و دانه بالنگوی شهری افزایش یافت. در سطح 90 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن نیز بین تراکم‌های 16 و 24 بوته در متر مربع، در عملکرد دانه اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. بنابراین تراکم 24 بوته در متر مربع و سطوح 60 و 90 کیلوگرم در هکتار نیتروژن می‌تواند به‌عنوان راهکار زراعی و مدیریتی در کنترل علف‌های هرز و تراکم 16 بوته به‌عنوان تراکم بهینه در حصول عملکرد مطلوب بالنگوی شهری، افزایش بهره‌وری از نهاده‌های کشت، کاهش هزینه‌های تولید و کنترل علف‌های هرز، مدنظر باشد.
کلیدواژه ها
زیست توده علف‌هرز، عملکرد دانه، عملکرد زیستی، گیاه دارویی.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر