تاثیر کشت مخلوط کنجد (Sesamum indicum L.) و لوبیا (Phaseolus vulgaris L.) و روشهای کنترل علفهای هرز بر صفات کنجد و لوبیا |
کد مقاله : 1172-10THIWSC (R1) |
نویسندگان |
سارا سادات موذنی *، ابراهیم ایزدی دربندی1، کمال حاج محمدنیا قالی باف2 1عضو هیأت علمی دانشگاه فردوسی 2عضو هیأت علمی دانشگاه فردوسی مشهد |
چکیده مقاله |
بهمنظور بررسی کشت مخلوط کنجد و لوبیا چیتی و روشهای کنترل علفهای هرز آن بر عملکرد و نسبت برابری زمین ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی روستای حسین آباد واقع در 12 کیلومتری شهرستان شیروان درسال زراعی 1400-1399انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل نسبتهای مختلف کشت مخلوط افزایشی کنجد : لوبیا چیتی ( 100:0، 100:100، 100:75، 100:50، 100:25 و 0:100 ) و روشهای کنترل علفهای هرز، شامل کاربرد علفکش تریفلورالین ( 960 گرم ماده موثره در هکتار ) به صورت مخلوط با خاک دو هفته قبل از کاشت و وجین علفهای هرز 35 و 55 روز پس از کاشت بودند. نتایج نشان داد بالاترین عملکرد دانه و زیست توده لوبیا در نسبت کشت مخلوط 100:50 کنجد و لوبیا حاصل شد که اختلاف معنیداری با کشت خالص لوبیا نداشت. بیشترین عملکرد دانه و زیستتوده کنجد مربوط به نسبت کشت مخلوط 100:75 کنجد و لوبیا بود بیشترین نسبت برابری زمین با میانگین 80/1 مربوط به تیمار وجین دستی 55 روز پس از کاشت در نسبت کشت مخلوط 100:75 (کنجد : لوبیا) مشاهده شد.باتوجه به نتایج آزمایش کشت مخلوط کنجد و لوبیا، به طور موثری میتواند علفهای هرز را کنترل و عملکرد را افزایش دهد.بطوری که در تمامی تیمارهای کشت مخلوط کنجد و لوبیا، نسبت برابری زمین بیشتر از تک کشتیهای کنجد و لوبیا بودکه این امر حاکی از برتری عملکردی کشت مخلوط کنجد و لوبیا در مقایسه با کشت خالص است. |
کلیدواژه ها |
کشت مخلوط، نسبت برابری زمین، وجین دستی |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |